Οι μνήμες-αποτυπώματα και οι
σκέψεις, αποτελούν την φιλοσοφική στάση του έργου τέχνης. Είναι αυτά τα μεγάλα,
ασήκωτα «ναι» της διαφορετικότητας του καλλιτέχνη, απέναντι στην απελπισία των
«μη» φλογισμένων…Το έργο τέχνης είναι προσωπική υπόθεση και ο κύκλος του
εμπεριέχει τις εξομολογήσεις, πληροφορίες, θεάσεις, που δομούν την ταυτότητα
της πάσχουσας ψυχής. Η ψυχή πάσχει και δημιουργεί όταν προσδιορίζεται δια μέσω
της εξομολόγησης και πάντα με υψηλά νοήματα και με αισθητικούς κωδικούς. Τίποτα
όμως από όλα αυτά δεν διδάσκεται ούτε με άλλα μέσα χειραγωγείται . Ό,τι
σηματοδοτεί την μοναδικότητα είναι παιδεία - δώρο - προίκα της μάνας φύσης …..
….Περιπλανητής του
ζητούμενου– εραστής να είσαι, στους λόφους της Πνυκός, των Νυμφών, των Μουσών…
σε άχρονες πνοές, σε λέξεις, σε ήχους και αν η στιγμή το θελήσει, σε ομηρικά
ακρογιάλια, μπορεί να αποκτήσεις παιδί μαζί τους - αυτοσκοπός δεν μπορεί να
είναι, γιατί θα απομείνεις στην Τηλέπυλο γη του Αντιφάτη· στα χαρτογραφημένα
ύδατα των Λαιστρυγόνων ...
Χρήστος Ν. Θεοφίλης
Ζωγράφος, λογοτέχνης,
δημοσιογράφος
