Η εικαστική εμπειρία μιας
γενιάς είναι ανώφελη – συνομιλεί με την επόμενη, δεν επεμβαίνει. Η επέμβαση
είναι πράξη μηχανιστική και γνωρίζει ότι οι αλληλουχίες των ‘‘γίγνεσθαι’’ είναι
η εξέλιξη της τέχνης…
Η εμπειρία - δεν μιλώ για την άκαρπη συγκομιδή συνταγών
– είναι από τις πάγιες αλήθειες που όταν εγκαθιδρυθεί στον εικαστικό καλλιτέχνη,
λειτουργεί ως βασική αλήθεια απέναντι στις εφήμερες αυταπάτες.
Εμπειρία είναι η απλότητα
στη γενική σύλληψη, η συγκίνηση, η τέχνη τού
«να θυσιάζεις», τού να αφαιρείς την δουλοπρέπεια της δεξιοτεχνίας, της
αντιγραφής….
Το ενδιαφέρον δεν
διαιρείται- τίποτα δεν εξιδανικεύεται. Όλα συνάδουν στο ιδιαίτερο αίσθημα για
την τέχνη.
Χρήστος Ν. Θεοφίλης
Ζωγράφος, λογοτέχνης, δημοσιογράφος
